Smutne życie
Przy oknie siedzi
i świat płacze razem z nią.
Tak smutno jej,
tak trudno.
Wszystko szare, wszystko blade.
Załamana wciąż
bierze nóż.
Smutne swe zatacza kręgi
po ciele.
A z niego czerwona ciecz.
autor
Martynis
Dodano: 2009-11-23 17:22:27
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.