smutno
nie mam nikogo
nie mam z kim pogadać
nie ma kto mnie przytulic
nie ma kto mnie pocałować
nikogo nie ma
ciho wszędzie
tylko zegarek tyka
a z moich oczu
popłynęła łza
rozpłakałam się jak deszcz miałby lunąć
taki mokry świat smutny.
Komentarze (4)
Wystarczy otworzyć się na ludzi, bo samotność potrafi
porządek życia zburzyć, a przecież tego peelka nie
chce, skoro się uskarża, prawda?
"nie mam nikogo"
Trzeba się uśmiechnąć, po każdym deszczu wyjrzy
słońce, wiosną ptaszki zaśpiewają...
Pozdrawiam
trochę o sobie nie zaszkodzi a smutne trochę
U nas na wsi jest taki ser, który nazywa się bryndza.
Ten wiersz właśnie jest taki sam. Bryndzowaty. Jednak
są i smakosze bryndzy. Smacznego.