Smutny poeta
Wszystkim Poetom świata - ku pokrzepieniu
?Smutny poeta?
Cyprianie Kamilu
Niezrozumiany
Smutny poeto
Dawałeś zamiast brać
Z sercem na dłoni
Naprawiać chciałeś
Świat
Lecz on nie pojął
Twych racji
Kpił boleśnie z braków
Wykształcenia
Pobłażliwie patrzył
Na Twoje Całopalenie
dla Ojczyzny
Stronił od Twego
Towarzystwa
Bo szczery do bólu
Targałeś
Za strunę najczulszą
Nieziemskiej szukałeś
Miłości
W płochej kobiecie
Bliski szaleństwa
Pisałeś
Dziwne romantyczne
Wiersze
Nie poznał się świat
Na Tobie
Ani na Twojej
Poezji
Słuchać Cię nie chciał
Bo bezkompromisowy
Zalegałeś mu w trzewiach
Jak niestrawny kamień
Za to teraz
W górnej krainie
Piosnka Twa
Przed tronem Bożym
Płynie
-----
Komentarze (3)
+++
Ladne wspomnienie o Cyprianie Kamilu Norwidzie..
Bardzo... bardzo... Cypriana każdy kocha. Zapewne Bóg
też. Pozdrawiam.