Smutny poranek
szary smutny poranek,lzy deszczu plyna po szybach.rozplakal się swiat stary,bardzo smutno mu chyba.co dzień bez chwili wytchnienia wstrząsany niepokojem,kataklizmami,wojnami drzy w mocnych posadach swoich.na rozedrganym globie brat bratu zyczy zle i cale dobro zagarnąć w swe posiadanie chce.jesli narodom swiata nie starczy dojrzalej madrosci,to peknie serce ziemi i w nicość się wszystko pograzy
dedykuje wszystkim pod rozwage
autor
samotna12
Dodano: 2017-05-08 20:56:36
Ten wiersz przeczytano 769 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Ciekawa forma wiersza. Miło, że do nas dołączyłaś, :)
witam na beju:) juz nie jestes samotna, masz nas:)
pojawilas sie z pieknym wierszem, smutny ale
prawdziwy.
pozdrawiam cieplo:)
I szarości wiele
gorzko, ale prawdziwie.
Zatrzymujesz i zmuszasz do refleksji To takt nie jest
wesoło
na tym świecie By ludzie się opamiaetali
Pozdrawiam serdecznie poraz pierwszy na Beju :)
Wiersz sprawia, że warto się zastanowić nad pewnymi
aspektami swojego życia :) Witamy na Beju :) Oddaję
głos i Pozdrawiam serdecznie +++