Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

smutny surrealizm

...bo przeraża mnie pustka


najjaśniejsze słońca zachodzą najszybciej

zaniedbane umierają
codzienna śmierć tysięcy słońc
za nimi goni wszystko
najbajeczniejsze
głosy to nie te twoje

najdziwniejszy ze wszystkiego człowiek
śmieszność swą i małość
nagość swą i wznioślość
odległość swą i prapoczątek

Odgania
w codzienność się wtapia nazwane milczenie

nie nazwiesz sztuki bo sam nią jesteś
we wszystkim jest część wszystkiego
świat nie przegrywa a ty odchodzisz

w miejsca gdzie światy się zamazują
balansując na granicy tego co niepoznane

zawstydzony, smutny, obawiający sie winy
w tym co niezrozumiałe
nieludzko odległe

zapomnienie się kończy
a Wszystko jest tylko początkiem
sen dobiegnie końca
nastanie poranek
deszcz padał i zaprzestał i nic juz nie pada
i blade jest szczęście w tysiącu nieszczęść
w tobie jest świat, tysiące światów
władco nieskończonych przestrzeni

a słońca swe gaś subtelnie
magnolie kwitną w twej głowie
nie dajesz życia lecz sam je stwarzasz

bo to co widzisz tak naprawdę nigdy się nie kończy
globalna iluzja irracjonalna

pogratuluj sobie i innym
mam nadzieje ze tego nie zrozumiesz.

.. w nic nie musisz wierzyć. to i tak nie istotne

Dodano: 2008-06-03 23:34:33
Ten wiersz przeczytano 659 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Sztuka
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Damahiel Damahiel

super wiersz subtelnie refleksyjny ,a końcówka pachnie
mi Anathemą:D ps. zajebisty zespół

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »