Śniadanie z życiem

Usiadłam przy potężnym stole
Nienawiść zaprosiła na kawę
Miałam pogadankę z uczuciami
Szczerze mówiąc
Cieszę się z tego stale
Usiadłam obok Miłości
Od której bił blask czułości

Wolałam przesiąść się dalej
Aby poznać sekrety Zazdrości
Niestety nie uśmiałam się wcale
Co chwilę smutki i żale
Uciekłam wtem prędko
By ukryć się przed pogawędką

Po chwili odbiegłam od uczuć
Zaszłam do pokoju małego
Z którego wychodzili zgnębieni
Chwyciłam za klamkę
Kłamstwo zaprosiło do gry w karty
Mówili uważaj
On kantuje
Jednak usiadłam stosownie
Chwyciłam karty w dłonie
Po trzech minutach triumfowałam
Z Kłamstwem prawda wygrała

Zaszłam jeszcze na chwilę
Do Ostrożności oraz Czułości
W końcu miła rozmowa
Kawa wypita
Bez żadnych haczyków
Odprowadziły mnie do drzwi
Pożegnały uśmiechem

Usiadłam na jedno z siedzeń limuzyny
Próbowała odjechać
Choć nagle się okazało
Że zło przekuło opony
Razem z dumą się śmieją
A ja nieporuszona
Idę na pieszo ucieszona

autor

Limette

Napisany: 2015-04-21 Dodano: 2015-04-21 11:30:27

Ten wiersz przeczytano 697 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie