Śnieg

Osobie, którą straciłem przez swoją głupotę...

Za oknem śnieg, w sercu deszcz...

Ogniste włosy... Niebieskie oczy,
Taki obraz przed sobą mam,

Czuję Twój oddech, śmiech Twój słyszę,
Chociaż wiem, że nie ma Cię tutaj,
Bicie Twego serca... rozprasza ciszę.

Mętlik w głowie mam,
Kiedy siedzę tak w domu sam,
Nad tym gdzie jesteś... Rozmyślając,
Samotnie... W ciemnej ciszy... Łkając.

Przez śnieg, przez ciemność,
Poprzez strugi w sercach...
Stanowimy jedność...

Taki obraz przed sobą mam...
Ogniste włosy... Niebieskie oczy...

Za oknem śnieg, w sercu deszcz...

Karolinie W.

autor

Feniks

Napisany: 2005-03-13 Dodano: 2005-03-16 23:40:31

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie