W śniegu zostawiam tęsknoty,...
Gdy świt nastaje ubrać swe myśli w tęsknoty
w marzenia
Ubrać siebie w biel, zabrać z sobą
natchnienia
Iść samemu w poranny spacer w zagajniki w
szerokie pola
brnąć w zaspy białego śniegu
Oddech przestrzenią wzrokiem zabrać - taka
moja wola
Zatrzymać siebie na chwile , odpocząć w
rannym biegu
Iść marzeniami w przestrzeń gdzie piękno
jest celem
Podziwiać dzieło twórcy malującego świat w
bieli
Przyjmować widoki, przed sobą , być ich
przyjacielem
wziąć w posiadanie piękno, tak by nikt ich
nie rozdzielił
Iść ku pięknu znajdywać w śniegu ślady
– o! kwiat się czerwieni
Na stokach , widać słoneczne cienie
kamieni
Na krzewinkach jagody, nie spadłe
jesieni
Wiatr rozwiewa biel, piękno się w oczach
myli
Spoglądam w dal- tam ślady kopyt saren,
skoków zajęcy
Tkają dziwny dywan , w śniegowe wzory
W dali szarością widnokrąg cały
przykryty
Zatrzymać myśli, odurzyć serce , przyjąć
znak pokory
Widok poranka , jego białe piękno lśni w
czystości
Obejmuje to radością w pięknym sercu
żywiole
Niech ten poranek, we mnie na stałe
zagości
Niech trwa, niech trwa , tego chce , pragnę
, tego wolę
Być w śniegu , w śród drzew, lasu , ten
widok mnie omami
Rękoma , wzrokiem , sercem nieba dotykam
Chciałbym śpiewać , tańczyć w rytm
zachwytami
Słuchać skrzypu śniegu , jak piękna
muzyka
Czas wracać z porannego spaceru, radością
zmęczony
Wracam swoimi śladami, słychać skrzyp
śniegu i lodu
Zegnam las, śniegu biel - już blisko jestem
domu
Mam w sobie piękno - z którym dziele się z
Tobą
Komentarze (3)
dziękuję za piękno jakie pokazujesz w wierszu i jakim
obdarowujesz czytelnika-wiersz pełen wspaniałych
obrazów i melodii - śliczny - serdecznie pozdrawiam
przenikanie to harmonia- odczuwanie siebie to
mechanizm zwrotny być w pięknie natury oddać jej to
najbliższe i odebrać czym zachwyca i pozostawić w
bliskości Wiersz obraz Impresja napisana lekkim
piórem Podoba mi się żywy sugestywny wiersz Dobrego
dnia:)
"Przyjmować widoki, przed sobą , być ich przyjacielem
wziąć w posiadanie piękno", "Zatrzymać myśli, odurzyć
serce , przyjąć znak pokory" też tak wracam ze
spacerów, z pełnymi garściami piękna (i całym aparatem
zdjęć ;-) bardzo ładny wiersz, przeczytałam z
przyjemnością :-)