śnieżny- kwiat
wśród białego puchu szukam twej dłoni,
na oślep po omacku wędruję w mgle uczuć,
wśród drzew kochanie płynę ku szczytom
doskonałości
tym co tuliły krajobraz
naszych oczu..
oszroniona dal przypomina mi Ciebie ,
białych płatków echo na granicy serca
drzemie,
gdzie jesteś dziś ciałem i duszą ??
wpatrzony w mgłę obłoki nierównych
kaształtów,
maluję treść obrazu szeptem wspomnień
wzrokiem zataczam kręgi horyzontu
w poszukiwaniu śnieżnego-kwiatu..
2008/....
Komentarze (3)
delikatna ta miłość.. magicznie otulona mgłą..
Harmonija doskonałość.
śnieżny kwiat zimowym puchem lśniący..w dumnym
milczeniu z sercem gorącym, wciąż tak samo
kochającym...trzeba dostrzec, że taki kwiat to
unikat...piękna treść wiersza, inspiruje! Pozdrawiam
Cię
plastyczne przenośnie i spokój to duże walory tego
wiersza