Śnieżynki
Śnieżynki, biała poezja,
firanka spuszczona z obłoków,
czyżby się aniołowi rozpruła poszewka,
a może – samemu Bogu?
W zamieci czają się lampy latarń,
błyszczą jak głodne, wilcze oczy,
pewnie się ku mnie wspomnienie skrada,
by w śniegu mnie zaskoczyć?
Kołują jak wilków wataha
w nocnej, zimowej, księżycowej pogoni,
twa biel, miękkość, twój zapach -
topnieją na mojej dłoni.
Znów dla mnie tańczysz
wśród wirującej, śnieżystej powodzi,
czy to tylko śnieżynek harce,
czy twa sukienka, kiedy odchodzisz?
Komentarze (20)
klimatycznie, ślicznie, lirycznie:)
Być taką snieżynką...
Jakaś ta zima cieplejsza się zrobiła...aż serduszko
mięknie...
Nie jest moim zamiarem sprowadzić wiersz z obłoków na
ziemię. Ale lampy latarń...biel, miękkość, twój
zapach- topnieją na mojej dłoni. Może to i efektowne,
ale niezbyt odkrywcze.
Literka Twoja śnieżynek piękniejsza....
Tak, jak one biel marzeń otulają...
Z nimi ta zima bywa cieplejsza...
I dziewczyny ich ciepła czekają.
cudowna jest ta twoja zima w tym wierszu..
Prawdziwe szczęście jest na prawdę blisko nas. We
wszystkim należy tego szczęścia szukać:) Piękny wiersz
Piękna jest zima w Twoim wykonaniu
Piękne te Twoje śnieżynki...pozdrawiam!
Piękny,to za mało by określić ten wiersz.Podziwiam i
pozdrawiam:)
Wiersz w moim guście i stylu, lubię pisać podbnie.
Przyjemny wiersz. Niechaj Ci się
darzy na poetyckiej niwie.
Serdecznie pozdrawiam.
Oto przykład,jak można uczucie z zimą połączyć..Twoja
Śnieżynka to ma dobrze:)..Pozdrawiam..M.
Czytając ma się wrażenie, że jest się w bajce, piękne
porównania. Pozdrawiam+
pięknie opisujesz padający śnieg, wiersz miły w
odbiorze, dzięki...pozdrawiam
Bardzo ładny wzruszający wiersz,podoba mi
się.Pozdrawiam serdecznie.
Zauroczył mnie twój wiersz.