snu spokojnego...
słońce oddaje promienie ostatnie
żegna na ziemi światełka bratnie...
niebo pochmurne śle deszczu strugi
drzewo zmęczone swe liście gubi...
z ziemi konary ku niemu wyciąga
snu spokojnego z nadzieją wygląda...
pamięci mamy...
autor
zuza n
Dodano: 2014-10-20 06:41:58
Ten wiersz przeczytano 1094 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Jak ja wygladam Ojca posrod nieba gwiazd
Wygladam Go öd blisko 20 lat..
Duzo sily!
Przepiękny. Pozdrawiam serdecznie.
z ziemi konary ku niemu wyciąga
snu spokojnego z nadzieją wygląda... krótko ale
pięknie
:)
Króciutko i ładnie. Daje ukojenie i spokój bez
zbędnych słów. Podoba mi się, pozdrawiam :)
Wzruszajaco, pieknie.
Pozdrawiam:)
Jakie to szczęście mieć słowa ,które poruszają
Też się wzruszyłam......
ślicznie dziękuje wszystkim za odwiedziny :)
Ślicznie...ale też smutno
pozdrawiam cieplusieńko:)
Wzruszają mnie takie wiersze...
Napisałam kiedyś mojej mamie coś podobnego...
Dobrej nocy, zuza :)
Bardzo wzruszające słowa,pozdrawiam
no proszę jak pięknie...
miłej nocki życzę:)))
Poruszajaca miniaturka:-)
Cóż mogę napisać. Ładnie. Pozdrawiam.