Z sobą w zgodzie
Mówić, czy pisać, najtrudniej o sobie,
w głąb swojej duszy niczym w kieszeń
sięgać,
żeby na własnych mógł się uczyć
człowiek,
życiowych błędach.
Przyznać się do nich, choć nikt nie jest
święty,
o wiele trudniej niż puścić w niepamięć,
a gdy już dusza pełna tych nietkniętych,
stajesz się draniem.
Wina, czy krzywda, choć na dwóch
biegunach,
miłość potrafią zapędzić do kąta
i cierpiał człowiek, bo błędów nie
umiał,
po sobie sprzątać.
Strach biorąc w cugle wygrałem ze sobą,
poprzez pokorę odnajdując miłość,
choć mnie przyznanie kosztowało drogo,
to warto było.
autor
karat
Dodano: 2014-12-07 13:59:34
Ten wiersz przeczytano 1584 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (54)
Delikatnie pouczający, znaczy dobry wiersz.
Człowiek błędów nie umiał
po sobie sprzątać - dobrze gdy ma wyrzuty sumienia ale
gdy myśli, że wszystko mu wolno(jak np.w polityce)
Miłość jest najpiękniejszym darem losu, daje nam siłę
i nadzieję dla której warto żyć. Dobry wiersz Karacie.
Pozdrawiam ciepło :)
Siła miłości, jej magia odwieczna
Nie da się ująć w ryzy żadnej z reguł,
A bywa słodko - gorzka, zwiewna i niespieszna,
Skutecznie cię powali,
Choć potkniesz się o szczegół.
"warto było" przeczytać.
Miłego dnia, karacie.
Ach, te Twoje życiowe mądrości... Lubię:).
Pozdrawiam:)
Świetne, rymy, rytm, treść i puenta. Zachwycona, życzę
miłych snów-:)
Ciekawie i odważnie.
Są i tacy, którzy twierdzą, że zawsze wyznają prawdę.
Zapominają jednak dodać - w myślach lub w
konfesjonale. Pozdrawiam
Pokora, trudna sprawa... A wiersz zacny, jak
zwykle:)))
wiersz na pięć, super przekaz, serdeczności
Niezły wiersz.
fajny w treści i formie :)
Odnaleźć w sobie pokorę, to podstawa miłości i
przebaczenia. Piękna refleksja. Za dużo przecinków,
usuń po 3 wersie w pierwszej i trzeciej strofie.
ciekawe jak tu się uzdrowić choć wszystkich nie da się
przeprosić. pozdrawiam
Dobra refleksja.