o sobie samym
bieg rzeki każe mi ruszyć z miejsca,
w którym stoję
ruszyć w poszukiwaniu mórz,
oceanów i pustyń ludzkich serc
w echu wielkiej wody,
człowiek daremnie pragnie być sobą
nawet gdy wiatr zmienia nurt
mówią że narodziny, to niepisana umowa
z naturą,
obowiązek spotkania się z przeznaczeniem
może dlatego ludzie mają wspomnienia,
to one odnajdują drogę w labiryntach
naszego życia
nie jestem inny,
nie wyróżniam się w tłumie szarych głów,
inne są tylko ścieżki, którymi podążam
inne domy, które odwiedzam
każdego dnia, zanurzam się w wodzie
szukając w jej głębi prawdy
o sobie samym
autor
Bedal
Dodano: 2016-03-14 09:33:28
Ten wiersz przeczytano 644 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Witaj,
ten też.
Jest bardzo spójny.
Ciekawie nakreślony życiorys, zdumiewa skromnością.
Pozdrawiam.
Dobra refleksja... szacuneczek :)
Tak kazdy z nas poszukuje tej wlasnej drogi z lepszymi
lub gorszymi rezultatami. Serdecznosci.
Ładna refleksja skłaniająca czytelnika do przemyśleń
nad wartościami życia.
Pozdrawiam:)
Piękna refleksja. I słusznie, najpierw trzeba poznać
prawdę o sobie samym. Pozdrawiam.
ładne i refleksyjne widać że jest coś ważnego w życiu
Często człowiek próbuje odszukać samego siebie i
zrozumieć swoje życie.