Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Sofa

Na sofie rozkłada się człowiek
Nie ma domkniętych powiek
Smakuję kęs po kęsie
toksynę botulinową

Blade są jego lica
i chłodne jest jego ciało
Nie jest to tajemnica
że chcę się do niego przyłączyć

Nagie jest jego ciało
i moje zaraz też będzie

pokładam się na niego w pędzie
wpijam się w rozkładające usta
okalam jego zliszajowaciałe ciało

nie jest to tajemnica
że tak się naprawdę stało

autor

viven

Dodano: 2015-01-19 16:40:32
Ten wiersz przeczytano 1269 razy
Oddanych głosów: 0
Rodzaj Groteska Klimat Mroczny Tematyka Ciało
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

mariat mariat

obrzydliwość jakiej mało
i chyba psycho-choroba skoro tak się stało
aż strach takie rzeczy na portal wklejać

viven viven

dokładnie to miałam na myśli. nie wszystkie wiersze
musza być miłe i piękne

Celina Ślefarska Celina Ślefarska

Na sofie rozkłada się człowiek - Vivien, już te słowa
sugerują, że trup jest w fazie rozkładu, a Ty dalej
piszesz, że się kładziesz koło niego - strach się...
kochać. Przemyśl ten wiersz :(

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »