Sól, tej ziemi
Soli dar.... NIE!,
to jedna wielka ściema.
Przekręt historii trwa,
Wolnej... już nie ma.
Zniknęły stocznie, kopalnie,
inne, dobre Zakłady.
Sprzedano nas, naszą ziemię..
związki-zawiązki-nowe układy.
TKM, krzyże, POPisy,
rządzi nowa szarańcza.
Młodych wciąż się tumani,
starych się wykańcza.
Państwo, to Kościół,
Kościół, to Państwo,
jedyna słuszna nacja.
Powrócili krzyżacy,
polska demokracja.
Ich kryzys nie obejmuje,
Oni, dobrze się mają.
"Spieprzaj dziadu" mówi wiele,
sami wszystko zgarniają.
W imię wiary,
chęci rządzenia światem.
Ludziom piaskiem w oczy,
niepokornych batem.
Dla nas tylko krzyż,
dla Nich to, co nasze.
Wielkie cmentarzysko,
Bogowie, Judasze....
autor
staruszka
Dodano: 2010-10-15 14:17:29
Ten wiersz przeczytano 986 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wspaniały, odważny , patriotyczny wiersz
z cechą o troskę Ojczyzny i człowieka wysyskiwanego
przez totalnych decydentów. O jczyznę gdzie ziemia
jest w niewoli, odłogi i chwasty za które płaci się
nie za produkcję lecz za hektary bezrobocie i
dobrowolny-przymus na emigrację za pracą i chlebem.
Podział narodu z nienawiścią na My i Wy . Raj na ziemi
dla wybrańców i uprzywilijowanych,
a dla pozostałych marna dola w dodatku
okrzyczanych wartościach chrześcijańskich
Pozdrawiam.
Temat wiersza bardzo istotny w obecnych czasach i
trudno się dziwić, że ludzie się buntują.
Wykrzyczałaś prawdę staruszko o sytuacji w naszej
ojczyźnie.Smutno jest patrzeć,do czego zmierzają
kolejne rządy. Dziękuje Ci za wiersz. Serdecznie
pozdrawiam.
i to bedzie JEJ najtragiczniejszy rozbiór.. niestety
.. +++++
Zgadzam się z autorką. To ściema teraz, ale...sami ją
chcieliśmy, otumanieni demagogią Wałęsy. A i
Mazowiecki nie zrobił porządku i nie rozliczył do
końca poprzedniej ekipy. Aż ciarki przechodzą do czego
dochodzi. Mamy pierwsze w Niepodległej Rzeczpospolitej
morderstwo polityczne. Boję się o dalsze losy Polski.
Pozdrawiam autorkę.
Walczyliśmy o wolną Polskę, sprzedaliśmy bez walki za
pieniądze, smutne, ale prawdziwe. Pozdrawiam.
Lud pobożny nie widział takiego sabatu,
wszystkim nam namaszczonego wolą demokratów,
przy milczącej zgodzie starego Kościoła.
Podniósł w górę krzyże i o litość woła!
Panie Boże ratuj! Matko Święta chroń!
Okno w niebie uchylono. Uniosła się dłoń,
a wiatr zaniósł na Ziemię: Ja Was Błogosławię!
Ducha Wam posyłam! Samych - nie zostawię!
źle sie dzieje w naszym kraju to fakt- mała dygresja
..." Ludziom piaskiem po oczach " zmieniłabym na
piaskiem w oczy- ale to Twój wiersz :)-cieplutko
pozdrawiam