Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Sonata Księżycowa

I. Wzywa Duch, w koronach mocarzy uwięziony,
w regułach pisany,krwią stuleci przebytych.
II.Tu ptaszek niewinny, z drzewa na drzewo lecąc,
kreśli sekundy tchnień.
Ni mocarz, ni król, wzrusza między krzewami,
owoców próbując dnia powszedniego, nie wznosi
modłów...żyję.
III.Lód ciepły, dostatkiem serca sparzył,
serca co nieustannym płaczem zalały doliny,
i lasów półcienie, dróg przetartych podeszwą
maszerujących po wolność, zakwitły umysły...
IV. Tam, Ten co czas w miłość zamienia,
śmierć, falującą jak zmienność, teraźniejszość
i przyszłość w Jego ustach.
V. Lecz cicho! Tak, oni też lecą!
Przy organach melodii, płatkiem róży ich drogi
pokryte, jak płaszcze wytarte czasu karty,
przywdziani osłoną róży, prawdę w bochen chleba
wsadzono, nie o złoto bić się będziecie
przyjaciele, tu senność zamarła...

autor

kaznodziej

Dodano: 2009-10-22 22:33:59
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »