sonata na cztery ręce

Bardzo, bardzo gleboki wiersz, naszpikowany energia z
koncertu, jakich nie wielu jest dane, moze wysluchac.


Nadal slysze świst skrzydel kruków snujacych sie biala
cisza ośniezonych

mięta i jej zapach
czuć przez cały wiersz
ale ostatni wers

zmroził mi plecy

Piękny, a poza tym,
ja tak jak Wanda...
Dobrej nocy życzę,
cenię Twoją Poezję i cenić będę :)

Wiedziałam.

Piękny,klimatyczny wiersz,który skojarzył mi się z
filmem
pt "Fortepian"...
Serdecznie pozdrawiam
P.S Wydaje mi się,że IGUS dedykowała dla Ciebie
Autorze wiersz,jeśli się nie mylę:)

pięknie z uczuciem zagrane, pozdrawiam

Udany wiersz, zatrzymał mnie:) Pozdrawiam

dzięki:) wzajemnie:)
pozdrawiam także wszystkich moich czytelników i
komentujących:)

AS
Możemy sobie podać ręce.Mam jedenaście męskich zawodów
w tym pierwszy Specjalista wysokich napięć był
początkiem. Wychowywałam się wśród chłopców i w
stadninie koni.Dlatego świat męski nie jest dla mnie
abstrakcją.Poezja to rzeczywiście
jak porażenie prądem albo jest iskra albo jej nie ma.
Nie lubię dzielenia włosa na czworo.jeśli wyrażam
jakąś opinię o wierszu piszę o swoich subiektywnych
odczuciach, z reguły czytam coś więcej niż jeden
wiersz. U Ciebie było inaczej ten konkretny skierował
mnie w poszukiwanie czym się kierujesz i w jakim
kierunku zmierzasz.
Powodzenia Poetycki Elektryku.

Świetny wiersz :) Interesujący :) Pozdrawiam +

można Szajna, ja oddałam, bo przeczytałam Twój
komentarz:)

Dlaczego u Ciebie nie można oddać głosu?

Siła emocji niesamowita. Forma chyba jedyna do tego
tekstu.
Budowanie nastroju inteligentnie poprowadzone.
Poczytam sobie więcej Twoich wiersz jeśli można.
Dobrej nocy.

Metaforyczny, nastrojowy, świetny przekaz!
Pozdrawiam:-)

dobry, a /krajobraz połatany śniegiem/ - świetne! i
niezwykle obrazowe (zresztą jak całość); pozdrawiam:)