Sonet III

Dla tych niewypowiedzianych słów Kasiu

Uwiodłaś serce, póki sercem się ostało
Myśli zostawiając gdzieś na obłędu skraju
Choć, nie pozwoliłaś, by serce skamieniało
Łzy skradzione do ukrytego dając gaju

Tobie to słowa, pod bramy samego raju
Wyniosłem, jednak ich ciągle było za mało
By miłowanie namiętnością się przelało
Jak zacni ludzie bohaterstwem w miłym kraju

Żale i smutki się wciąż lejące z mej duszy
Wyssane zeń przez świat, co powoli się kruszy
Dług mi odbierając, co zaciągnąłem od niego

Gdy ciało i serce już dość miało katuszy
Spadają teraz, na stronnice życia mego
Tak panicznie, przez tylko Ciebie kochanego

autor

Waryjat

Dodano: 2006-11-09 15:43:53

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie