Sonet III TĘSKNOTA WIATREM MIŁOŚCI

..... z powiewem lecieć nie zniżać lotu. Kołować nad brzegiem miłości.

Maj, kwitnące mego serca łąki, kwitnące pagórki
Białych kwiatów ilości uczuć duszy laurki
Ciepły promień tęsknoty łzę w rosę zamienię
A sensem będzie w miłości ludzkie spełnienie

Teraz tęskne me oczy jak ptaki odległe
Fruwające z głową obłoki tak bardzo rozległe
Leżąc w trawie ruczaju pod drzewem w mojej krainie
Myśląc tylko o tobie, marząc o tej dziewczynie

Zakochany, stęskniony przytulę cień drzewa
A powietrze błękitu szumem tęsknoty mi śpiewa
Samotny w gąszczu polany w trawie osamotniony
Zamknę oczy wilgotne, tobą spragniony

Chaos we mnie panuje na drzewie wiszą też wiśnie
Z zamkniętymi oczami, a może czar pryśnie
Teraz jestem samotny jak te drzewo w polanie
Lecz te drzewo ma wiśnie, a ja oczy zbłąkane

autor

Kamilloname

Napisany: 2008-04-28 Dodano: 2008-05-03 19:15:26

Ten wiersz przeczytano 569 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie