Sosna
Igły sosny zielenią
Śnieg iskrzącą bielą
Na szczycie wzgórza
Życia które przetrwa
Liście nie opadające
I drzewa są symbolem
Gdy dzieci królewskie
Pod Mroźnym tchnieniem
Zamarzają w milczeniu
A igły najprostszego
Wciąż pachną żywicą
I przetrwają tę zimę
Okrucieństwo przyrody
Jest Sprawiedliwością
Dla szlachetnych dębów
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.