sownik

Jestem pod wrażeniem i wiem że się powtarzam,ale tak
jest prawda,opisujesz przyrodę/jej jakąś część/w inny
sposób,potrafisz zobaczyć nie tylko piękno ale również
smutne strony/ostatnie wersy/chcemy słuchać pięknego
śpiewu ptaków a nie zastanawiamy się że i one
umierają...a diament ma coraz więcej karatów...Ty
wiesz o czym mówię...

jak zwykle pięknie Mirando...wróżę Ci przyszłość z
poezją.....

dla mnie juz jestes gwiazdą :)

bardzo dobre, szukasz stylu, własnej dykcji poetyckiej
i prawie ją masz w zasięgu dłoni; czekam na następne

Mirando wspaniały... ani jednego zbędnego słowa...
jest tak obrazowy ze widzę każdy szczegół... i te
wypluwki i nasiąknięcie węglem i stygmaty... nie będę
wymieniać bo wszystko absolutnie wszystko mi się
podoba... a te milknięcie treli aż przeszywa dreszczem
:) A forma - miodzio, zresztą jesteś perfekcjonistką i
to widać :)

Ptaki to według mojej interpretacji to symbol słów bez
znaczenie które wyrzucane bezmyślnie nie nie maj
polotu lekkości ( poezja?)nie sięgają " gniazd na
topolowych masztach", " przechodzących w strumienie i
ginących w trzaskach". Dajesz do myślenia jakby nie
było....ale jest super.

Ciekawie opisałaś przyrodę ... duży plusik

Dramatycznie osowiały przysiadłem - w konar wbiłem
szpony,siwych szlar resztki mi zbladły, aż latarni
mych oczu zdumionych - oderwać od wiersza Twego
nie mogłem zachwycony i nie bacząc ,czy ucierpi me ego
- zahuczę: u hu,huuu, u hu
huuu - Stary Puchacz i na dodatek sów : RY - sownik!

No jestem pod wrażeniem.

Rzeczywiscie trzeba porzadnie poruszyc mozgownica przy
czytaniu tego wiersza, co przeciez jest pozytywnym
efektem ubocznym... Wiersz utrzymany w modnym (skape
rymy) stylu i ciekawej formie, temat nietuzinkowy,
czego dowod mamy juz w samym tytule :)

Tekst penen refleksji nad przemijaniem,,
ciekawy wiersz.

"żeby wyglądać tego, co się bieli w dali:
gołębich skrzydeł, błysków w oczach małych nornic,
dalej wzrok biegnie w górę, w ciemność, aż na koniec

czucia, zawiłość oka nagle się zamienia
w stigmę, pióra w rzęski, a małość narasta"

To mi wystarczy Mirando, to sobie zabieram.

Jak zwykle musze zdrowo ruszyc czacha aby zrozumiec
... bardzo ciekawy jest ten wiersz . Pozniej Ci powiem
co dotarlo do mojego osamotnionego neuronu.