Śp.
Tam gdzie jesteśmy czas nie istnieje,
jednocześnie istniejąc.
Pustka chłonie resztki mojej chorej duszy,
a myśl zabija każdą myśl.
Żal, tęsknota i ból.
Tylko tyle teraz możesz mi dać.
Napawam się tym bólem, tym żalem i tęsknotą
każdego dnia.
Czas...
Nie czuły dla mnie, nie czuły dla Ciebie
nie czuły dla nas.
Jednak czym jest?
Potokiem, który płynie żalem krępującym
jeszcze nasze dusze?
Wspomnieniem minionych chwil?
A może przeszłością w której przyszło nam
razem żyć?
Wiem, że odeszłaś i nigdy nie wrócisz.
Nie usłyszę już nigdy Twych ciepłych
słów.
Odeszłaś tak jak ja odszedłem z Tobą,
Odeszłaś lecz nie umarłaś, bo żyć będziesz
zawsze w moich łzach.
Komentarze (3)
Poruszasz, dramatem jaki się toczy w Tobie.
Wzruszająco to napisane. Z łezką w oku+!
Poruszająco,pięknie,cóż więcej powiedzieć......