Spać nie pozwalasz mi

owijasz mnie kołdrą
ze snów splecioną
tkliwym wrzosom i
mocnym dębom
podczas snu skradzioną

kora drzew i szyszki sosny
w sen zapadają
i gwiazdy już ludziom kołysankę
śpiewają

zapach twych dłoni
drażni mnie i nęka
wśród bladych gwiazd
ciągle Ciebie widzę
dla serca mego
jakaż to udręka

spać nie pozwalasz
wciąż budzisz niepokoje
duszę,serce zabierasz
jakby były twoje

bo co noc kradniesz moje zmysły

autor

SFPerfection

Napisany: 2006-11-10 Dodano: 2006-11-10 21:04:39

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie