Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Spacer

Rozkwitł mi księżyc na piersich śiwy,
jak młody Bóg, srebrny i gorliwy.

Posypały się gwiazdy, MI biły ukłony,
a ja stąpałam po nich.

Jak po plecach niewolników,
dbając o grację,
wyciskałam ślad na ich karkach,
nie szczędząc bólu.

Tysiąc lat trwał pochód okropny,
I chmury biły owacje,
puste, zwaisłe w bezruchu.

Wiatry zwołałam ochrypłe
i wiać kazałam silnie.

Kołysałam niebem,
a świat patrzył zawistnie.

Potem piłam ze słońcem powietrze czerstwe,
chwytając światło.

Budząc sie znów,
rodziłam rozsądek,
szeptałam: WYBACZ
- pokornie
licząc że zapomną
i nie wrócą po mnie !

autor

LenaLaut

Dodano: 2012-03-10 11:00:26
Ten wiersz przeczytano 750 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Przygoda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

ILL ILL

wydaje mi się ze źle zinterpretowałam wiersz
,wspaniała wizja ,bardzo sugestywna:)

ILL ILL

za wszystko niestety się płaci ,często wyrzutami
sumienia ,niezwykła sceneria ,jak zawsze jestem pod
wrażeniem...

ula2ula ula2ula

podniesiony ton romantyczny i emocja Słowo żywe Dobra
poezja :)

michal89216 michal89216

wiersz dobry, ale warto by poprawić literówki:) +

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »