spacer w deszczu

podczas pewnej aroganckiej ulewy...

Po szarej utopionej w chmurach alei
Utopiona we łzach, podążasz Ty
Obserwowana z góry
Idziesz jak nieprzytomna
Nie omijając słonych kałuż, dalej wprzód
Nagle ktoś pojawia się z kwiatem otchłani
I na przekór idzie w Twoją stronę
To chyba sam diabeł wysłuchał Twoich próśb
I kusząc Cię swym skarbem
Próbuje kupić duszę
Twoją...

Ten spacer nigdy się nie skończy
Ktoś wymyślił to przedstawienie
Dogrywając każdy szczegół

Boży scenariusz...
Zapowiada kiedyś słońce
Więc idź dalej
Spaceruj w deszczu...

czekaj na lepszą pogodę...

autor

nietykalny

Dodano: 2007-06-15 14:15:00

Ten wiersz przeczytano 1254 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie