Spacer ku szczęściu

Chodź!
Podaj mi rękę!
Chwycę się mocno, i pójdziemy...

Pójdziemy na spacer ku SZCZĘŚCIU.

Nogi będą się krzywić na rzucanych przez los kamieniach.
Ale się nie poddamy!
Wiatr będzie wiał prosto w oczy,
ale po to pójdziemy w dwójkę,
by zawsze móc się schronić za plecami drugiego.

Pójdźmy na spacer ku SZCZĘŚCIU...!

Ale jak ruszyć, gdy kamień czasu uwiązany u nogi?

Pójdźmy na spacer ku SZCZĘŚCIU...!

Ruszymy?...

Dojdziemy?...


Może w snach.
Dobranoc!
Będę czekać.
Tylko podaj mi rękę....
Pójdziemy!!!

powiedziałeś, że wiara góry przenosi, więć CZEKAM...

autor

kotusiek3

Napisany: 2007-06-27 Dodano: 2007-07-17 19:27:37

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie