Spacer po górach

Lekki powiew wiatru
Muska twarz moją
Wprost na górskie szczyty
Obieram drogę swoją

Promienie słoneczne
Ogrzewają moje ciało
Chcę ich czerpać więcej
Bo ciągle mi ich mało

Pojedyncze drzewa
Ze skał wyrastają
Jak samotni ludzie
Na śmierć czekają

Zielone hale
Jak oceany małe
A na nich owieczki
Jak perły białe

I nagle deszcz
Na mą twarz pada
Delikatny jak łzy
Me ciało ochładza

Aż biała nicość
Otacza mnie dookoła
Wykrzykuję me imię
To echo mnie woła

autor

BeLive

Napisany: 2002-03-14 Dodano: 2006-10-26 10:52:53

Ten wiersz przeczytano 1354 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie