Spacer po ogrodzie marzeń

Spacerując po tym kwiecistym ogrodzie
Cała w kwiatach i z wiankiem na głowie
Oddalona od mych wszystkich spraw
Przeglądam się w srebrzystej wodzie
„a może i do mnie różyczka coś powie...?”
Tak sobie marząc rozbujałam się w różowych obłokach
Nagle, piękny biały gołąbek zerwał mnie z huśtawki marzeń
Siadając na sośnie
Spojrzał na mnie tak żałośnie
Tymi wielkimi czarnymi oczkami,
Pokazał mi swym skrzydełkiem coś za krzakami
Tam znalazłam ją
Błękitną niczemu niewinną
RÓŻĘ
ONA mym najlepszym przyjacielem
Z nią już wiem przejdę wiele
Ta piękna róża z ogrodu marzeń
Ma miejsce w sercu każdego z nas
To przyjaciółka na dobre i złe
Która przychodzi zawsze we śnie

hmm czy Wy również macie swoja różę prosto z marzeń??

autor

Iza Szczepanska

Napisany: 2003-08-05 Dodano: 2005-01-10 13:11:45

Ten wiersz przeczytano 1118 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie