Spacer traktem królewskim(część II)

Nasz spacer przebiegał dalej w kierunku Rynku Starego Miasta. Po drodze mijaliśmy Zapiecek i w bliskim zasięgu ulicę Piwną, to właśnie tutaj słynny Stefan Wiechecki (Wiech) umieścił swoją „Cafe Pod Minogą”. Mój przewodnik, tak będę go nazywać, niestety na razie nie przedstawił mi się, mówił z cicha historię Rynku Starego Miasta, „ukształtował się na przełomie XIII i XIV wieku, kiedy Warszawa była stolicą Księstwa Mazowieckiego. Prostokątny plac otaczały wtedy drewniane piętrowe domy, a jego środek zajmowały kramy i jatki. W XIV wieku na Rynku Starego Miasta wzniesiono niewielki gotycki ratusz oraz pręgierz i kunę- klatkę, w której zamykano, wystawiając na widok publiczny drobnych przestępców. Przeważnie byli to oszukujący na wadze i mierze kupcy, kłócące się
przekupki lub służące opuszczające bezprawnie służbę. Z karą kuny łączono często karę chłosty. Kunę rozebrano w 1810 roku. Ratusz istniał w tym miejscu aż do 1817 roku, kiedy to władze municypalne przeniosły swoją siedzibę do pałacu Jabłonowskich na placu Teatralnym”. Nie śmiałam przerywać mu tych wynurzeń na temat historii Rynku, ale jak tylko przerwał, spojrzałam na zegar i była już godzina 23:35, przeprosiłam go, mówiąc „muszę już iść do domu, jest bardzo późno”.
Miły pan zaproponował następny spacer, a co się tam wydarzyło- opowiem w następnej części. Na pożegnanie szarmancko się ukłonił i ucałował moje dłonie. Byłam jak zaczarowana i chyba wyobrażacie sobie, no nie mogłam się doczekać następnego spotkania.
CDN…

autor

BaMal

Napisany: 2016-03-04 Dodano: 2016-03-04 19:27:37

Ten wiersz przeczytano 1283 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie