Spacerkiem po Warszawie (proza...

to już ostatnia część mojej romantycznej opowieści

Ostatnim przystankiem naszych spacerów z Jankiem jest Wilanów. „Wilanów to jedna z najstarszych osad w okolicy Warszawy znana kiedyś pod nazwą Milanów lub Milanowo. W 1377 roku otrzymał ją za zasługi wojenne Stanisław ze Strzelczykowa protoplasta rodziny Milanowskich. W połowie XVII wieku Milanowscy sprzedali wieś Bogusławowi Leszczyńskiemu dziadowi króla Stanisława Leszczyńskiego. On też rozpoczął budowę okazałej barokowej rezydencji. Doprowadził ją zaledwie fundamentów i sprzedał posiadłość Stanisławowi Krzyckiemu, który w 1677 roku odstąpił ją Janowi III Sobieskiemu. Ponieważ ustawa zabraniała królowi powiększania posiadłości ziemskich, ten skorzystał z pośrednictwa wiernego druha, koniuszego-Marka Matczyńskiego. Mimo sejmowych protestów za łamanie ustawy król przystąpił do budowy nowej rezydencji. Początkowo nosiła ona włoską nazwę Villa Nuova, ale bardzo szybko została spolszczona na Wilanów. Historyczną enklawę przekracza się, minąwszy po drodze stary wilanowski cmentarz, otoczony czerwonym niewysokim murkiem. Spoczywają na nim dawni oficjaliści kolejnych właścicieli oraz pokolenia mieszkańców Wilanowa. W centrum nekropolii założonej w 1816 roku i mającej początkowo kształt koła stoi XIX wieczna neogotycka kaplica – mauzoleum rodziny Potockich, powstała wg projektu Piotra Aignera. Konieczność wielokrotnego powiększania obszaru cmentarza spowodowała zmianę jego pierwotnego kształtu, w pewnym momencie zbliżonego do greckiego krzyża. Po wojnie na tym właśnie małym cmentarzu spoczęło wielu przedstawicieli rodzimej arystokracji, Radziwiłłów, Zamoyskich i Tyszkiewiczów. W pewnej odległości od cmentarza, po lewej stronie widoczny jest budynek stacji wąskotorowej Kolejki Wilanowskiej. Wzniesiony został na miejscu drewnianego pawilonu w 1920 roku wg projektu Konstantego Jakimowicza. Dziś mieści stylową pocztę. Nieco dalej kościół św. Anny powstały w 1772 roku wg projektu Jana Kotelnickiego, przebudowany przez Henryka Marconiego, przy współpracy Leandra Marconiego i Józefa Hussa. Rzeźby na fasadzie są dziełem Bolesława Syrewicza. Przy wejściu do parku, jeszcze przed palacem znaduje się neogotyckie mauzoleum Stanisława Kostki Potockiego i jego małżonki Aleksandry z Lubomirskich. Zachowały się tu też i inne zabudowania: neorenesansowa Stara Karczma-Zajazd, projektu Franciszka Marii Lanciego, przebudowana z karczmy barokowej: Kuźnia obecnie mieszcząca restaurację zbudowaną w latach 60, nawiązująca charakterem do stylu barokowego oraz kilka innych budynków wymienionych w przewodnikach po Wilanowie, w tym plebania. W równej linii z kościołem i mauzoleum znajduje się Ujeżdżalnia. Klasycystyczna fasada tego budynku inspirowana architekturą i neorenesansową pochodzi z lat 40 XIX wieku”. CDN.

z uwagi na duży zasób treści podzieliłam to na dwie części

autor

BaMal

Napisany: 2016-04-07 Dodano: 2016-04-07 17:30:29

Ten wiersz przeczytano 1067 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie