spalona myśl..

Ściskam Cię cieplutko ...

Spalonych myśli
jest coraz więcej,
jak lat przybywa
lub trosk pod sercem.

Kiedy nadciąga noc
w srebrnym płaszczu
szukam sposobu,
jak wyjść z potrzasku,
w jaką skierować
stronę me myśli,
by przeciąć pamięć,
ciepło uściślić...

Ciekawa miniaturka, choć bardzo pesymistyczna...
Pozdrawiam serdecznie:)

Optymista znajdzie jeszcze garstkę popiołów, z których
jak Feniks odrodzi sie na nowo Twój wiersz, niestety,
pesymistyczny. Ale podoba mi się jego głębokość.

rozgoryczenie, niemoc...już wiadomo że bicie głową w
mur nie da dobrego efektu. No i płonie ten stos. Tylko
czemu tak się dzieje? zadaje sobie pytanie czytelnik i
kombinuje że może czasy ciężkie a może miłość
zawiodła. Podobno nadzieja umiera zawsze ostatnia.
Pozdrawiam

zgubiła się trzecia kropka w tytule