Spalony Nasz czas.
Wszystko toczy się we szkle
Jestem tylko ciemną
toczę się na przestrzał
- chwila w bezczasie.
I zgasł
nasz czas
I nagle,
wymarłe widzę słońce;
niszczące
każdy odruch
nocy szeptającej.
Gdzie jesteś,gdy serce ściera się
z krwią a umysł
jęczy wulgarnie.
Przygnieciona przez nacisk
toczę walkę z powietrzem.
I zgasł
nasz czas
I nagle,
wymarłe widzę słońce
niszczące każde drganie
głosów
szepczących.
wersja angielska tutaj http://lady-macbet.deviantart.com/art/It-burned-our-ti me-159805451 Wydaje mi się lepsza.
autor
Hekate
Dodano: 2010-04-07 16:24:53
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
szkło jest przeźroczyste, ale może być przyciemnione,
słowa trudne i zawiłe jak wygasające uczucia...
toczyć walkę z powietrzem, to jak toczyć walkę z góry
przegrywając....słowa trudne...
wiersz...dobrze zaszyfrowany koniec uczuć..;-)))