Spektakl
Grać w spektaklu nam przystało
co ziemskim życiem się nazywa
dusza akt , scena ciało
każdy z nas dramat przeżywa
Z nieba popłynęły żywe oklaski
przedstawienie chyba się podoba
ale my nie potrzebujemy łaski
choć nam żywot wieść przyszło Hioba
Bez wiary tak silnej , bez nagrody
scenariusz realizujemy pomału
bo tłum niebiański wiecznie młodym
i w sztuce upatruje z życia morału
Za błędy reżyser wymierzy nam karę
przerwać sztukę będzie trzeba
i ten , który posiadał miłość i wiarę
sam oglądać będzie spektakl z nieba !
autor
johnmaclane
Dodano: 2013-04-12 11:34:38
Ten wiersz przeczytano 677 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
W niebie w wszechświecie, wszędzie,
jeżeli ten spektakl będzie
to będzie miał zwolenników
ale też wrogów i przeciwników
Pozdrawiam serdecznie
Tak, na scenie życia każdemu przypadła bardziej lub
mniej wdzięczna rola. Ile serca w nią włożymy to już
sprawa indywidualna. Lubię wiersze o takim przesłaniu
jak tutaj. Plus