Spełnienie
biegnie...
nie umie się już zatrzymać
rozpędzona niczym wiatr
swe ręce jak skrzydła wygina
biegnie...
lęka się spojrzeć za siebie
strach ją ogarnia
co jeśli nie odnajdzie samej siebie?
zostawić za sobą wszystko co było
ruszyć w wielką podróż
to marzenie od lat się w niej tliło
biec tak bez opamiętania
chwytać słońca promienie
wypełniać wewnętrzną pustkę
móc kiedyś poczuć prawdziwe magiczne
spełnienie...
autor
fairy
Dodano: 2013-09-26 08:12:31
Ten wiersz przeczytano 997 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
rozpędzona niczym wiatr
swe ręce jak skrzydła wygina
bardzo na tak :)
O Tak, biegnij, by wypełnić "wewnętrzną pustkę"!
Pozdrawiam!
Dziękuję za wszystkie ciepłe i miłe komentarze / fakt,
dawno mnie nie było, bardzo przyjemnie jest wrócić..
Piękny wiersz,sympatycznie pozdrawiam
rozmarzyłem się i ja w twoich wersach
biegnij z nadzieją do granic spełnienia
pozdrawiam
Wyścig ze wspomnieniami...
i z nadzieją.Bardzo dynamiczny.Pozdrawiam.
Ucieczka przed czymś co wyryło wielki ból w sercu i
nadzieja ,że się uda.Pozdrawiam cieplutko
Dawno Cię nie było. Pozdrawiam
Biegnąca z wiatrem...podoba mi się klimat wiersza:)
Takie magiczne spełnienie to musi być dopiero odlot...
Szacuneczek ;D
tego życze magicznego spełnienia pozdrawiam
Nie tarć nadziei na spełnienie a będzie.
Porwało mnie, poczułam, że też tak bym chciała...
Pozdrawiam
:)
Odczytuję, jako pragnienie nieograniczonej wolności,
która tylko w marzeniach pozostaje, a życie biegnie
swoimi torami. Pozdrawiam :)