Śpiączka

Któregoś dnia,znów zaczniemy być szczęśliwi.

Mija trzeci rok,
Ja znów ta sama,
Nic się nie zmieniło,
Na łożu śmierci,
Śpię niewzruszenie,
Odeszły zmartwienia,
Odszedł strach i ból,
To moja najlepsza ucieczka,
Nie czuję i nie słyszę,
Moja dusza uciekła w ciemny labirynt,
Szukając drogi do nieba,
Na przeciw wszystkiemu,
Zatracając się,
Lunatykuję,
Niech wszyscy oprawcy wstaną,
Zatrą ręce i zbezczeszczą moje ciało,
Bo mnie już nie ma,
Nie wrócę do życia,
Kwestia czasu,
Gdy me ciało wbiję się głęboko w ziemie,
Uwolnię się z łańcuchów,
Uwolnię prawdziwą siebie,
Coraz bliżej raju,
Piekło zostało za mną,
Otwierają się złote bramy,
Jeden krok,ku mojemu szczęściu,
Ostatnia prośba do Boga,
Niech zatrze pamięć o mnie,
W sercach ludzi,których skrzywdziłam...

autor

UśpionaRóża

Napisany: 2013-09-07 Dodano: 2013-09-07 15:31:48

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie