śpiewne echem wołanie

Zamilcz Orkanie

Ogarnąć niebo, zatrzymać pośpiech dłonią
zapragnąć ciała i wejść w pachnącą ciemność
o nieba!
Niebo wiejące pachnącymi włosami pode mną
te oczy wszystko widzące, zamglone
gwiezdne niebo nade mną

Otworzyć przepaść i brnąć na czubkach palców
dotykać i prosić o dotykanie
niech się stanie!

Rozwinąć żagiel i zabrać jemu siłę-zamilcz orkanie
radość w okrzyku jej śpiewne echem wołanie
Z wolna snuć sklepienie z księżyca poświaty
wykrzyczeć miłość
biegnący głos z zaświaty

Muzyczny takt o szybę bijący
w ciszy pościeli nadal chcący i pragnący
nagie ramiona kusicielki oplatają, oplatają
zapach, zakwitają bzy, w słonecznym maju

Pachnąca ciemność z wolna odchodzi
miłość wiosenna, miłość się rodzi.
Słoneczny ranek śpiew dzieci na ulicy
Miłością , miłością pustkę nasycę

Autor: slonzok

Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2020-04-24 Dodano: 2020-04-24 09:01:04

Ten wiersz przeczytano 1195 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie