Spijasz z mych ust

Zimny dym
zalał szarą zimę

kiedy ty
spijałeś z mych ust
krople atramentu
Kiedy po szyi
mi płynęły
marca zime strużki
Kiedy drzewa stały
nieruchome zastygłe
podczas gdy wiatr lizał
worek owinięty
wokół pnia młodej wierzby
płaczącej

Spijałeś z mych ust
łzy ginącej zimy
Potem wspięliśmy się
na szczęścia wyżyny

Nie wiedząc jeszcze
że wiosna nie nadejdzie
w tym roku

Niebo jest szare
jak śnieg
jego zwłoki skurczone w agonii

Twe oczy jak latarnie
zamglone
zalewają światłem chodnik
choć ludzie i tak
nie patrzą pod nogi

Spijasz z mych ust
moje własne łzy
moje własne słowa
choć nie umiem mówić
Moją własną rozpacz
choć trudno się łudzić
że jest w nich trucizna.

Gnijesz w moich oczach
zapomniałam, że przecież
Cię kocham.

autor

Sorsha

Dodano: 2006-03-15 18:48:48

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Obrazkowy Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie