Spłata...

Czas mój kończy się powoli.
Trzeba dlug spłacić,pod zastaw wziety.
Lecz czy warto było życie zastawiać?
Czy nie za drogie to było?
Nie cofne juz tego,lecz nie żałuje,szczescie mnie opusciło,wiec odpokutuje.
Z bólem żyć będe,pogodze sie z wolą,bede w przeszłosc patrzyła,wspomieniami żyła.
Czasu nie cofne,ból swój zniose i pójde przed siebie,gdzie kres drogi mojej.
A gdy już dotre do końca swojego,wspomne szczęśliwe chwile życia mojego.
Uśmiechne się,zamkne oczy i przeniose się tam gdzie słonce wschodzi.
Lecz kazdego dnia,z każdym promyczkiem będe wracała i smotnym rozświetlala mroki...

...???...

autor

Lucynka

Dodano: 2004-08-31 09:11:12

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie