Spoczynek po długiej wędrówce

(...jest taki moment w życiu człowieka, w którym musi się zatrzymać...)

Usiadłem….
Na kamieniu mej drogi
Spocząłem…
Spokojem objęte me myśli
Warto wspomnieć
Iż długo trwała ta tułaczka
Za długo
I choć tęsknię
Za tą drogą
Za polnymi kwiatami
Za zachodami słońca
Wśród wierzchołków gór
Za pluskiem strumyka
Co szeleści wśród ciszy
Lecz spocząłem…
By nabrać sił
By wstać
Podnieść głowę
Zatrzymać płynące dni
I dowieść, że jest sens
Tej mojej tułaczki

2007.01.15

(...nabrać tchu i obrać nowy cel...by nie gonić na oślep przed siebie, by nie uderzyć głową w drzewo...)

autor

Sewer

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-16 20:27:07

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie