spod deszczu

...

i znów zachciało mi się postać pod rynną.
po deszczu.
tam było niemniej sucho...

ucichły ognie w nierozpalonym kominku
naczynia wyszuszone - mimo że nigdy nie były umyte...
zaschło-nieoderwalnie.
wtedy ja - odkurzyłam czas
pozwoliłam zgodnie bić .zegarowi.
i dziecięce obrazki dorosłych dłoni
powiesiłam na parapecie .
renowacja

teraz jest mi nawet lepiej tak na odwrót
z odwrotnymi stopami. i serce do zewnątrz wykręcone.
tylko trochę męczy mnie już taniec na potłuczonej szklance.

autor

mali89

Napisany: 2008-02-14 Dodano: 2008-02-14 18:38:53

Ten wiersz przeczytano 386 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie