Spoglądam ku tobie i i tylko patrzę

W labiryncie i zakamarkach mego życia
Które oglądam w moich barwnych snach
Widzę ciebie moje dziecię
Bosą, rozbawioną w przykrótkiej sukience

Spoglądam ku tobie i tylko patrzę

Biegasz po szarych jesiennych łąkach
Spoglądasz w niebo gdzie ptaków rój
Zegnasz je to jesienna rozłąka
Gestem czynisz i zatrzymujesz się w pół

Spoglądam ku tobie i tylko patrzę

Biegniesz żegnając ptaki one już daleko
Ścigasz się z wiatrem, ciągle w biegu
Machasz rękoma gestem dziewczęcia
Piękno w tobie, jesteś dzieckiem szczęścia

Spoglądam ku tobie i tylko patrzę

Oddychasz pełną piersią dziecięcego uwielbienia
Widzę z pod niebios, to młodości sens istnienia
Swawolisz, przed tobą otwierają się bramy
To świat czeka na ciebie, to los szczęścia wybrany

Spoglądam ku tobie i tylko patrzę

Zima kroczy, zawiesza sople na drzewach
Nie ma ciebie biegnącej, śniegu pokrywa
Wiosną budzę się w realnym świecie
Widzę nowe piękno, już nie jesteś dziecię

Spoglądam ku tobie i tylko patrzę

Spoglądam ku tobie i tylko patrzę
Dziś patrzę z zachwytem i tylko marzę
Piękno obok rodziło się i rozkwitło w pełni
Obejmie świat we władanie, życie jej się spełni

Spoglądałem ku tobie i nadal tylko patrzę córeczko


Autor-slonzok

autor

slonzok

Napisany: 2011-09-12 Dodano: 2011-09-13 06:12:39

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie