Spojrzec
Moge z siebie juz tylko sie smiac
szkoda moich lez staconych dni
Gdy oczy byly pelne lez
Nad jeziorem spotkalem ja
Skromna i piekna jak labadz
Spojrzalem z nia w niebo
I uwierzylem ze znow warto kochac
Usmiechne sie dzis,bo warto
Dla niej byc i zyc
autor
Romantyk32
Dodano: 2006-09-07 14:59:14
Ten wiersz przeczytano 655 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.