Spokojny sen

Z nudów na matematyce, 4 minuty weny eh

Wilgotne wspomnienie rozpala me skronie
Skraplam sie i zamarzam
pozbawiony slonecznych plomieni
Tule sie do scian w tunelach egzystencji
Krzycze choc nikt nie slyszy
Spalam sie cho nikt nie czuje dymu
Nie modle sie, bo to za mnie powinni sie modlic
Stoje w lesie krzyzy, drewnianych, debowych
Choc zaden minotaur nie biegnie labiryntem
Podchodze do okna, szukajac w nadziei widziadel??
Lecz wszystko jest juz w srodku
Rozrywajac cialo, choc nic juz nie czuje
Wzywajac cienie, choc szepty zamilkly
Przemierzajac korytarze pustki
Choc drzwi frontowych nic juz nie otworzy
Tarzam sie w kaluzach niemej krwi
Choc nic nie przerywa czystosci mych perskich dywanów
Zamykam oczy
Czekajac na spokojny sen

Jestem normalny... :p

autor

Fallen_Wolf

Napisany: 2008-01-08 Dodano: 2008-01-08 18:25:40

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie