Spokorniała
Szeroką szosą samotności
smętnie szła,
szukająca szczęścia -
skulona smuga smutku.
Spowita szarości suknem,
siermiężnie stąpała -
spospoliciałym szlakiem -
skostniałego strachu.
Sporadycznie spoglądając
serdecznym spojrzeniem,
strasznie skamieniała
specyfikę spanikowanego serca.
Stale sobie skreślając
słodyczy smaki,
samowolnie spijała
soki skwaśniałego sarkazmu.
Stopniowo się stając -
stuprocentowym suchotycznym
- sepii strzępkiem.
Komentarze (33)
Miło mi powitać:
-Annę -cieszy mnie, że tatuogram się Tobie spodobał i
bardzo dziękuje za podsuniętą propozycję zmiany
zakończenia, ale jednak pozostnę przy moim.
-TOM.asha i ślicznie dziękuję za Twe słowa komentarza.
-Kroplę47 - też pięknie dziekuję.
-Lokę- fajnie, że i Ty lubisz tatuogramy.
-Pana Bodka - ślicznie dziękuję za tak ciepłe słowa
komentarza.
Ja nic nie robię,tylko zapisuję to, co mi
podpowiadają słowa i tak wspłnie się radujemy,
zabawiając się w układanie wersów.
-Isano - bardzo mnie ucieszyło Twoje zdanie odnośnie
wiersza.
Dziękuję Wszystkim za odwiedziny i życzę pogodnej
soboty.
Ż upodobaniem wiersz i jego forma.
Pozdrawiam
Jak Ty to robisz, Roxsano?
Wysmienicie napisany tautugram.
Pozdrawiam z uznaniem :)
Bardzo smutny.Lubie tautogramy.Pozdrawiam.
Świetny tautogram...pozdrawiam;)
Lzawy tautogram, ale genialny napisany:)
baaardzo mi się podoba to przelewanie się smutku, ale
zakończyłabym mocniejszym akcentem:
samowolnie spijała
soki skwaśniałego sceptycyzmu
Stopniowo się stając -
stuprocentowym suchotycznym
sarkazmem.
Witam serdecznie Mario i dziękuję bardzo gorąco za Twe
słowa komentarza, i jednocześnie namawiam do skuszenia
się na ich pisanie, bo to sprawia super frajdę.
Ślę moc pozdrowień i życzę pogodnego weekendu.
Witam:
- bronisławę. piasecką - cieszy mnie, że wiersz pomimo
smutku się Tobie spodobał.
- Chicago - wielkie dzięki za te słowa.
- Fatamorganę7 -bardzo mnie ucieszyłaś Twym
komentarzem.
- Polaka patriotę - ślicznie dziękuję i gratulacje z
wilką przyjemnościa przyjmuję.
- atrura.s - bardzo mnie ucieszyłeś swym komentarzem.
- Wando Kosma - przykro mi, że nie jestem w stanie
sprostać Twojemu pytaniu, ale w poezji nie da się
wszystkiego logicznie wytłumaczyć.Po prostu trzeba
puścić wodze fantazji.
I moja popłynęła po amplitudzie,takiej właśnie słownej
fali.
- Aiszę- tak, dzisiaj jakoś po smutnej fali popłynęły
słowa.Bo znowuż tak pozimniało na dworze.
- Karla - no to mamy całkiem odmienne zdania, bo ja
tam wole podziwiać fajne pępki, jak zanudzać się
czytaniem częstochowskich rymów.
Ślicznie dziękuję Wszstkim za wypowiedzenie się w
komentarzach odnośnie treści i życzę pogodnego
weekendu.
Podziwiam, podziwiam. Sama nawet nie próbuję tworzyć
takie arcydzieła.
Serdecznie pozdrawiam :)
lepiej spokojnie skamienieć,będąc sępi strzępkiem,
niźli uważać
że jest się pępkiem
Pozdrawiam serdecznie
smutny:(
serdeczności :)
Wspaniale. Tylko w 3. strofie mam problem ze
zrozumieniem:
"strasznie skamieniała
specyfikę spanikowanego serca."
Sssuper.:)
Gratuluję - bo jest do czego:_))