***(społeczny niepokój...)
społeczny niepokój
ciał obleczonych
w ludzkie powłoki,
zaburza dousznie podawana
tuszowana treść.
przewodami życia
wlewana, syntetyczna karma
formująca szczątki homo sapiens,
aktywuje głębokie zejście.
na tytuł pomysłu nie miałam...
autor
Eve85
Dodano: 2011-12-01 19:45:40
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Tragedią jest to, że odchodzimy od natury! Pozdrawiam!
Ten wiersz pasuję do niepokoju tu na Beju co NIEKTÓRZY
sieją!!!
Powiedziałaś to bardzo dobitnie i wyraziście. Tytuł
nie jest zły. Pozdrawiam:)
Czasami człowiek ma obrzydzenie do tego co wokół.
Ale chyba nie trzeba się poddawać, wygrzebujmy
piękno:)
tak to napisałaś, że aż się otrząsam, aż od brudu
lepkie to społeczeństwo