Spory kuchennej biżuterii

……SPORY KUCHENNEJ BIŻUTERII….


W pewnej kuchni w otwartej szufladzie,
Kot przysłuchiwał się takiej naradzie.

Widelce, noże, łyżki i łyżeczki,
Doprowadziły do niemałej sprzeczki.

Ja jestem z wszystkich tutaj najważniejsza,
Tak się odezwie duża łyżka pierwsza.
Przy jedzeniu zupy nikt mnie nie zastąpi,
I wymieszam wszystko-chyba nikt nie wątpi?

Na to się obruszy malutka łyżeczka,
Nie da się jeść tobą miękkiego ciasteczka!!!
Ja osładzam wszystko, kawę i herbatę,
Desery lodowe pomagam jeść latem.

Ha ha ha- to ja mam obowiązków wiele!
Głos zabierze nagle zjeżony widelec.
Nadziewam na siebie mięso i ziemniaki,
Jestem bardzo ważny a nie byle jaki!
Zrobię piękne dziurki w tłuściutkiej kiełbasie,
Tylko ja! Ja jedyny dziś jestem na czasie.

Co? Nóż już dłużej wytrzymać nie może,
Wszak wiadomo że prym wiodą noże!
Kroimy chleb i wędlinę, owoce, warzywa,
Każda gospodyni nas tylko używa!!!

Kocie! Ty w tej sprawie zajmij stanowisko!
Ja? Miauknął kot, zębami gryzę wszystko,
A kiedy się trafi też mleka miseczka,
Korzystam z pomocy mojego języczka.

I tak mądry kotek zakończył naradę,
Przyszła mała Kasia, zamknęła szuflade.

....pierwsze paplania dla dzieciaczków.....eeee

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-01-23 08:15:57

Ten wiersz przeczytano 1237 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie