sporysz

niekiedy ekran mruga szklanym ślepiem
farsa pędzi ukosem z nadmiarem tępego popu
nibymuzykalnych dawców uryny
na giełdzie rośnie współczynnik tandet
upada czyjś punktów widzenia, to inny znów
pnie się [ku ogólnej wrzawie].
czas umila mu deser z oklasków
miłych gestów i przemądrych zdań
[z dużą dozą analnych lubrikatów]

hymny sitcom-ów stoczyły pierwsze bójki
powiało lekkim niestrawiem
między sceną a tłumem tylko kokieteria
i syntetyczny zestaw napięć
poczucie dobrego smaku zdezerterowało o czasie
nikt nie zapytał o zdrowie, jak dzieci i tak dalej
to tutaj zbędne słowa. wypada raczej błysnąć biżuterią
łachem z emblematem Zienia

kromka posmarowana degrengoladą
a w tle nieskromnie day tripper beatlesów
skonać można od mnożnika dobrodziejstw
i poturlać się po dywanie [nielotnym ale perskim]
to wyostrzenie bywa zbyt brutalne
nikt nie podaje wtedy znieczuleństwa
zgrzyt na mediaplanie. poproszę o węgiel
na poczet ewentualnych buli gastroskrętów
[a Alan Ginsberg uprawiał niedosyt,
czasem hybrydową woltyżerkę cieni]

autor

Bielan

Napisany: 2007-06-04 Dodano: 2007-06-05 16:16:04

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie