sposób na siebie

Powróciłam do wiersza ponownie, ponieważ zapamiętałam
obraz:
" jesiennej pościeli"...
Jeszcze raz ukłony!

:))

Piękny i zatrzymuje...
Serdeczności!

zatrzymał mnie ten wiersz - plusik przesyłam i wracam
, by jeszcze raz przeczytać - cieplutko pozdrawiam:)

Ciekawy, refleksyjny... Pozdrawiam :))

co tu dużo pisać, piękny wiersz:)

Ciepły ,pozdrawiam

Twoje przemyślenia zatrzymały mnie. Zakończenie
szczególnie- otwarte drzwi -wietrzenie...jesienna
pościel nie będzie krochmalona goryczą...wiele
mówi.Pozdrawiam

Po goryczy pozostaje niesmak ale kto z nas nie zaznał
jej smaku. U pamiętliwych długo tkwi jak zadra.
Pozdrawiam.

Danusiu wiersz bardzo mnie poruszył mhmmm a te słowa
są wyjątkowe cyt.

gdy otworzą się drzwi
jesienna pościel
nie będzie krochmalona goryczą

Wrzesień a co za tym idzie jesień jest memu sercu
bliska:)

Pozdrawiam serdecznie:)

p.s. dziękuję:)

Wypracowany warsztat. Nie jestem tylko pewna, czy moja
interpretacja pokrywa się z interpretacją autorki, ale
chyba w tym urok poezji. ;-)

Cóż znaczy kropla goryczy, w życiu pełnym słodyczy!
Pozdrawiam!

...zauroczyłaś ciepłem, pięknem uczuć :-)Śliczny Twój
"motyl".Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

"jedno westchnienie rodzi się w drugim" - pięknie...
Metafory piękne, wysublimowane..
Gratuluję.. :)

Bardzo ładny wiersz, daje do myślenia, a najbardziej
podoba mi się zakończenie.
Dziękuję za komentarz i za dobre
rady, rzeczywiście to co napisałam dla mojego wnuka to
jest proza.W tej chwili zostawię
go tak jak jest,ale Twoje rady wezmę sobie do
serca,ładnie skróciłaś moje słowa w wiersz.
Pisałam go w szoku, w wielkim przeżyciu, ale jest już
w miarę dobrze.Jeszcze raz dziękuję
i pozdrawiam.