spostrzeżenia

Chetnie poczytalam wiersze Twoje. Nie pod kazdym
pozostawione komentarze...nie zawsze jestem w stanie

Piękna melancholia.
Można się rozmarzyć.

styl,metafory jestem pod wrażeniem, pozdrawiam

dobra poezja ,piekna personifikacja przyrody,
wiez laczaca ja z ludzmi:.....smutki rosnace w
donicach ..

metafory - BOMBA - całość super:)))

Jesień dostrzegam juz jej
obecność na każdym kroku....z przyjemnością
przeczytałem...pozdrawiam

Przyznam szczerze..Tobie lepiej wiersze nie rymowane
wychodzą..Dobry..nawet bardzo dobry.. M.

podobają mi się te wersy w nawiasach, jakby wtrącone,
a podkreślające charakter i przesłanie wiersza....

"rosną w doniczkach smutki" takie smutno-gorzkie te
spostrzeżenia, ale to świat przecież i życie

To niezwykłe jak można słowem wiele ... :)

Bardzo ciekawy wiersz, świetne metafory.

Zadumałam się. Po pierwszym czytaniu miałam wrażenie,
że nawiasy są zbędne. Po trzecim już mi nie
przeszkadzają. Pozdrawiam.

trzeba przyznać, że ciekawe spostrzeżenia i dobrze
wplecione metafory

...pułapka myśli....pierwsze
skojarzenie......mechaniczne żywioły wykonują
monnotonne czynności...nie czując smutku, nie widząc
łez....
zasłonięte rolety pamięci...;-)))
przemyślany....
pozdrawiam liści szelestem..;-)))

Metafory bardzo ciekawe, szczególnie ta chłopa z
pługiem, gdzie i siebie mogłem sobie dzisiaj wyobrazić
z okresu mojej kawalerki - dzisiaj mogę się pośmiać,
ale wtenczas do śmiechu mi nie było(orałem pole w
konia jednoskibowym pługiem u przyszłego teścia, a
byłem umówiony z kolegami na wędkowanie), ale to było
dawno i dzisiaj żartem wspominamy ten okres z żonką, a
jest co powspominać bo i pamięć powoli
zanika...powodzenia