spotkanie

Patrzyłem w przeszłość w te dni pierwsze gdy oczy me ujrzały Ciebie
Włosy jak łan pszenicy jasny rozwiany w wietrze obok siebie
Staliśmy patrząc i nie widząc nic co mogło by rozproszyć
Smutek i tkliwość, żal i rozpacz i miłość tlącą się bez ciebie
Stanęłaś sama nimfa jakby wychodząc z wody fal nabrzmiałych
Byłaś mi wszystkim całym światem spadając nagle i ukradkiem
Patrzyłem w oczy twe błękitne piękne jak księżyc o północy
Błyszczące rosą o poranku mieniącą się tysiącem zorzy
Chciałem cie wziąć w ramiona pragnień lecz bałem się okrutnie
Że wszystko zniknie jak sen marny śniący ja byłem nieprzytomnie
Godzina jedna a brzemienna w skutki do dzisiaj obarczona
Jesteś marzeniem sennym dla mnie czymś dziwnym, jakby pokurczona
Ma pragnień dusza niespełniona śmiertelną raną pchnięta nożem

autor

Rick

Napisany: 2008-08-20 Dodano: 2008-08-21 21:20:20

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie